LIEFDE = TIJD + AANDACHT
Met een maandenlange fysieke en mentale training bereidde Marina Abramović zich voor om zich 3 maanden lang, 6 dagen per week, 7 ½ uur per dag, bewegingsloos te kunnen concentreren op de bezoekers die voor haar gingen zitten. Deze performance was onderdeel van de tentoonstelling die het Museum of Modern Art in New York in 2010 aan haar werk wijdde. De tentoonstelling heetteThe Artist Is Present.
Ondanks of juist dankzij de negatieve media-aandacht voor haar controversiële kunst kwamen er 850.000 bezoekers op af. Mensen sliepen op straat voor het museum. Meteen bij sluiting vormde zich al een rij voor de volgende ochtend. De bewakers gingen onder de indruk van het gebeuren na hun werktijd zelf in de rij staan.
De reacties waren dan ook verbijsterend. Mensen werden geraakt door de mogelijkheid dat er iemand was die zonder woord of beweging alleen maar diep in hun ziel keek. Tijd deed er niet toe. Zomaar. Geen veroordeling, alleen maar woordeloos luisteren. Het ‘schone lei aspect’ noemde een van de bezoekers het. Abramović creëerde sereniteit, stilte en harmonie door haar volledige aandacht op de ander te richten.
Aandacht en tijd schenken aan iets of iemand anders is een schaars goed in onze cultuur. Like me! schreeuwen de duizendenberichten en reclames die iedere dag op ons afkomen. En soms lukt het een kunstenaar de tijd waarin wij leven een spiegel voor te houden en samen met de bezoeker/kijker een antwoord te zoeken – en soms zelfs te vinden.
Abramović begreep wat de mens van de 21e eeuw nodig heeft: uniek, schoon, persoonlijk contact. Present in het nu voor de ander. Dat is geen kunst meer, maar pure levenskunst. Liefde vertaalt zich in tijd en aandacht!
Marina Abramović, The Artist Is Present, performance MoMa New York, 2010.
Deze blog was een ArtWay beeldmeditatie op 11 januari 2015.